Rozana Radi në ‘Grande Fratello’

Niset për operacion plastik në gjoks, përfundon në audicion
Prej kohësh njihet si një vajzë çapkëne, që gjithmonë dëshiron të çojë deri në fund atë që merr përsipër duke patur shumë ëndrra që pret t’i realizojë. Dëshira të mëdha që shpesh hasin në vështirësi por përsëri ajo nuk ndalet. Kjo është Rozana Rasi, e njohur nga të gjithë miqtë si Rozi e cila për “Bluetooth” rrëfen zhvillimet më të fundit rreth jetës së saj dhe ju sigurojmë se janë vërtet interesante.
Rruga që ka ndërmarrë për t’iu nënshtruar një operacioni plastik e ka bërë që të përballet me një tjetër sfidë, këtë herë edhe më të madhe. Një ndërthurje mes frikës dhe pasionit për të arritur diçka. Ndiqeni si vijon, rrëfimin e saj…
Kemi mësuar ‘bëmën’ më të fundit në lidhje me ty Rozi. Dëshira për të marrë pjesë në ‘Grande Fratello’ që zhvillohet në Itali ku i je nënshtruar dhe audicionit. Si të lindi idea?
Në të vërtetë isha nisur për të parë në një klinikë sesi bëheshin operacionet plastike. Kam shumë dëshirë të bëj gjoksin dhe kjo jo për faktin se ndihem keq me gjoksin që kam por e kam shumë të vështirë të përdor reçipetat. Nuk i kam fare me qejf t’i përdor. Është shumë e domosdoshme për t’u dukur një dekolte e bukur dhe mendoj, pse t’i vesh reçipetat kur shumë mirë mund të bëj gjoksin.
Këtë e ke menduar prej kohësh?
Kam patur gjithmonë qejf pasi në plazh nuk i përdor të lartmet me fortesë, por aplikoj formën trekëndore të rroba-banjove. Normalisht një gjoks normal që kam unë nuk duket aq bukur sa mund të duket një gjoks i bërë me selikon.
Ke frikë nga operacionet plastike?
Kam tmerr frikë dhe nuk di si do bëj. E rëndësishme është të hyj në sallë. Po hyra në sallë, ia dola. Kam shkuar tre-katër herë deri tani por nuk jam futur dot në sallë, nuk më ka lënë frika. Dëshirën e kam shumë të madhe dhe besoj se do e realizoj. Po u futa në sallë, gjithçka mbaroi.
Dhe le t’i kthehemi si vendose të marrësh pjesë në audicionin e ‘Grande Fratellos’…?
Pra nga sa thashë më lart, teksa tentoja të realizoja këtë, rastësisht pashë reklamën e ‘Grande Fratellos’. Audicioni zhvillohej në Rimini ndërsa unë isha në Ancona. Në fakt kjo ka qenë gjithmonë një dëshirë e mamasë time që unë të merrja pjesë në një reality shoë. Meqënëse në Shqipëri nuk ka një të tillë për artistët, vendosa ta realizoj këtë në Itali dhe nuk di në do arrij. Vetëm nëse rri 24 orë me njerëzit mund t’i njohësh. Kam patur gjithmonë qejf të njoh artistët apo personat publikë por këtë nuk mund ta bëj duke ndenjur një orë në ditë apo duke pirë një kafe. Gjithsesi audicioni ku mora pjesë unë nuk ishte për artistë por për njerëz të thjeshtë. Në ditën që shkova unë ishin rreth 100 veta. U ndjeva vërtet shumë mirë. Falë zotit më ndihmoi dhe gjuha italiane të cilën unë e flas mjaft mirë. Më shkoi shumë mirë. Por ka vetëm një problem. Unë nuk jam e paisur me dokumenta italiane dhe nuk di nëse kjo do të jetë një pengesë për mua. Nëse nuk më realizohet këtë vit, vitin tjetër patjetër që do ta bëj një gjë të tillë.
Çfarë përshtypjesh të la audicioni. Si procedohej?
Të gjithëve na dhanë të mbushnim nga një formular në të cilin duhet të shkruheshin të dhëna rreth vetes si për shembull vendi ku banon, puna e prindërve, ëndrrat etj. Kur panë skedën time të mbushur gjëja e parë që më thanë ishte: Ti je shumë famoze në qytetin tënd. Pse e bën një gjë të tillë? Dhe unë menjëherë iu përgjigja: Kam ardhur nga një familje që e ka patur emrin prej kohësh dhe nëse kam qenë talent në 90%, 10% e kam patur nga mbiemri. Dua t’ia nis një sfide nga fillimi pa këtë mbiemër të njohur dhe vendi më i mirë për ta bërë këtë është Italia.
Për më tepër që i është dhënë mundësia shumë të tjerëve, artistëve shumë tëmirë që kanë bërë karrierë. Më pëlqen televizioni italian.
Ka patur shumë të interesuar për audicion ditët e tjera?
Një hata me njerëz.
Sa prite për të biseduar me autorët që zhvillonin dhe pyetësorin?
Fat i madh ishte se unë u nisa në orën 4 të mëngjesit nga Ancona dhe mbërrita në Rimini në orën 5:30. Audicioni filloi në orën 8. Nuk e ndjeva shumë pritjen sepse u bëmë miq me shumë të rinj, bisedonim bashkë. Atyre nuk u bënte përshtypje që unë isha shqiptare. Mendova se do më shihnin me sy tjetër por përkundrazi.
Ishte dhe një vajzë tjetër shqiptare që konkuronte bashkë me mua. Kishte rus, turq dhe të kombësive të tjera që jetonin dhe vazhdonin shkollën në Itali.
Mendon se do të përzgjidhesh?
E vetmja gje që më bën të mendoj të kundërtën është mospasja e dokumentave italiane.
Pra nëse do të organizohej një reality show për VIP-a në Shqipëri, do të merrnit pjesë?
Do të isha e para që do shkoja. Do kasha shumë qejf.
Rozi, na thuaj çfarë po ndodh me jetën tënde?
(Qesh). Mirë. Jetoj vetëm me qenin tani për tani. Me anën profesionale jam shumë e kënaqur. Përmend këtu klipin tim më të fundit, kënga me Adi Hilën, Festivali Ballkanik dhe çmimi që morëm në të bashkë me Noizin. Po përgatitem ndërkohë për një këngë të re që do ta nis shumë shpejt, përpara Vitit të Ri. Them të vij me një këngë jugu. S’kam kënduar kurrë jug ngaqë i kam bërë gjithmonë qejfin anës së babit duke kënduar këngë nga ana e shkodrës. Dhe mami ka patur shumë qejf që unë të këndoja njëherë këngë nga jugu. Do jetë një këngë e përpunuar të cilën do ta realizojë Adi Hila. Teksti i përket popullit, i rregulluar nga vetë Rozi.

Po jeta private?
Jeta private nuk shkon shumë mirë. Kam filluar të bëj shumë gabime me jetën time. Jam shumë euforike dhe gjithmonë i kam filluar historitë e mia pa menduar shumë. Mendoj me zemër përpara se të mendoj me tru. Kam dashur shumë ta mbroj jetën time private në shtyp dhe gjithmonë pas përfundimit të historisë time katër vjeçare jam shprehur në media se nuk kam patur të dashur. Kam një vit që aludoj: nuk kam të dashur, ndërkohë që ishte një histori tjetër. Por tani me të vërtetë që nuk është askush në jetën time.

Kur e mendon Rozi martesën?
Shiko, unë isha martuar edhe nesër po të jetë për t’u martuar. Unë e kam ëndërr fustanin e bardhë, por problemi është që mirë se po martohem, por si mund të hedh firmë për dashuri të përjetshme me një njeri. Këtu është e gjitha, puna e firmës. Gjithë historitë e mia të dashurisë që kam patur, më pas janë venitur. Shpesh herë më shkon mendja tek mami dhe babi dhe them me vete: Ky çift kaq i bukur për mua, si në shpirt dhe si në historinë që kanë patur, vërtet janë dashur për kaq shumë vjet që kanë ndenjur bashkë?! Pastaj mendoj që në momentin që humb dashuria, duhet të vijë një fëmijë që të vazhdojë kjo histori por nuk është e thënë që për një fëmijë duhet të rrish gjithë jetën me një njeri që nuk e do.

Pra nga sa thua, nuk do të martohesh asnjëherë?
Fustanin e bardhë do e vesh, por celebrim nuk do bëj asnjëherë. Firmë nuk hedh.